Herinnert u zich de voorbeschouwing op de wedstrijd tegen Dynamo Tubbergen nog? Een pittige pot, nagel bijten, op het puntje van de stoel zitten… Die dingen. Nou, daar bleek niets van gelogen. Onder toeziend oog van een mooi aantal supporters begonnen we om 16.30 uur in de Reggehal de wedstrijd.

We hadden de wedstrijd in de afgelopen trainingsweek al goed voorbereid, onder andere door een tactiek op te zetten die was afgestemd op het spel van Dynamo Tubbergen. Dit plan werd vanaf de 0-0 stand al keurig uitgevoerd wat zorgde voor een constante voorsprong van een aantal punten in de eerste twee sets. Daarbij was onze servedruk goed, onder andere doordat ons servekanon Liza Mollink op de juiste momenten aan serve werd gezet. Het resultaat: de mooie setstanden 25-16 en 25-17!

In de derde set was ons spel iets slordiger en werden de opdrachten minder goed uitgevoerd. We bleven de set telkens wat puntjes achter lopen op Dynamo. Op het eind van de set werd de achterstand rap groter, wat leidde tot verlies van de set: 16-25.

U kunt zich wel voorstellen hoe gebrand we waren die vierde set binnen te slepen. En wij niet alleen: het publiek liet van zich horen en juichte en klapte ons naar elk volgende punt. We wisten met een rake klap van Annemarel Pas op midden hier en weer een slim balletje van Lieke Scharbaai daar, gelijk te blijven met Dynamo. Maar op het eind van de set keken we toch tegen een kleine, maar enorm cruciale, achterstand aan: 24-22. Dus hallo korte nagels en schorre kelen! Door verzorgd, foutloos spel aan onze kant, een goede sfeer in de hal en een paar cadeautjes van Dynamo Tubbergen wisten wij de achterstand gelijk te trekken en erover heen te komen. 27-25, oftewel 3-1 gewonnen!

Iedereen kon weer rustig op de stoel gaan zitten en opgelucht adem halen. Tot zaterdag althans, want dan staan de bekerwedstrijden op het programma en hopen wij stiekem op weer zo’n geweldige middag.

Romy Hietbrink